ارسال شده توسط مدیر سایت در .
به گزارش خبرگزاری پانا به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دولت، متن کامل برنامه ارائه شده دکتر علی اصغر فانی، وزیر آموزش و پرورش در مجلس شورای اسلامی، به شرح زیر است:
ارزش ها و آرمان های نظام مقدس جمهوری اسلامی که ریشه در تعالیم انسان ساز مکتب وحی و مجاهدت ها و ایثار میلیون ها انسان آزاده و مؤمن دارد، میراث گران بهایی است که حفظ و اشاعه آن، رسالتی خطیر برای نسل های آینده به شمار می رود و بی شک در این میان نقش نظام آموزش و پرورش،بسیار مهم و حائز اهمیت است.
در دنیای امروز که دشمنان دین مداری، آزادگی و دانایی، به روش های مختلف ارکان و دستاوردهای انقلاب اسلامی را، به ویژه در حوزه های فرهنگی و اعتقادی، مورد هجمه های ناجوانمردانه قرار می دهند، اهمیت و نقش نظام آموزش و پرورش دو چندان شده است.
مراجع و نهادهای سیاست گذار جامعه، با درک صحیح از این موفقیت همواره دغدغه و توجه خود را در مورد ضرورت تحول و اصلاح نظام آموزشی ابراز داشته اند. رهنمودهای بینانگذار کبیر جمهوری اسلامی(ره) که مسأله فرهنگ و آموزش و پرورش را در رأس مسائل کشور دانسته اند و تأکیدات مکرر مقام معظم رهبری(مدظله العالی)، در آنجا که آموزش و پرورش را قاعده و اساس نظام جمهوری اسلامی ایران می دانند و بر اجرای برنامه تحول و به مرحله عمل رساندن آن تأکید می ورزند، از جمله مهم ترین دلایل و ضرورت های تحول بینادین در این نهاد سرنوشت ساز به شمار می رود.
اکنون، جامعیت اسناد فرادستی نظام آموزش و پرورش، شامل: «سیاست های کلی ایجاد تحول در نظام آموزش و پروش»، «نقشه جامع علمی کشور»، «فلسفه تربیت رسمی و عمومی»، «سند تحول بنیادی آموزش و پرورش» و »برنامه پنجساله پنجم توسعه اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی کشور» و همسویی بسیار بالایی آنها با یکدیگر، فرصتی ارزشمند را در اختیار مدیران ارشد و کارشناسان و معلمان آموزش و پرورش و سایر ارکان سهمین و مؤثر قرار داده است تا موجبات استقرار نظام آموزش و پرورش طراز جمهوری اسلامی ایران را با مزیت های رقابتی در سطح منطقه، در افق چشم انداز 1404 فراهم آورند.
به موجب مفاد اسناد فوق الذکر، برای اولین بار در تاریخ نظام آموزش و پرورش رسمی در ایران، تمامی نهادهای قانون متولی سیاست گذاری در کشور، با اجماعی بی سابقه، تکالیف قانونی مشخصی را در زمینه تحول بینادین نظام آموزش و پرورش عهده دار شده اند. از این رو، در تهیه برنامه حاضر تلاش شده است تا از همه رهنمودها و اسناد یاد شده استفاده شود. افزون بر این، در جای جای آن، از مفاد سیاست های کلی تحول نظام اداری، سند راهبردی کشور در امور نخبگان، دیدگاه ها و منویات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) و سیاست های دولت تدبیر و امید رویکردهای رییس جمهور محترم جناب آقای دکتر روحانی در حوزه آموزش و پرورش بهره لازم گرفته شده است.
در این برنامه، ابتدا مهمترین چالش های فراروی نظام آموزش و پرورش کشور، با استفاده از مطالعات و پژوهش های انجام گرفته و نتایج آسیب شناسی های میدانی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و سپس مؤلفه های اصلی برنامه، مشتمل بر باورها و بایدها، برنامه کلان، راهبرد اصلی، سیاست های اجرای و راهکارهای برنامه در 12 قلمرو مورد اشاره قرار گرفته است.
امید است با استعانت از الطاف الهی و همکاری و تعاون همه نیروهای خدوم و مؤمن، آموزش و پرورش و صاحب نظران حوزوی و دانشگاهی، وزارت آموزش و پرورش بتواند گام های جدی و در خوری را در مسیر تعالی نظام تعلیم و تربیت اسلامی بردارد.
بی شک، همراهی و همیاری نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی و سایر مراجع سیاست گذا،ر نقش بسزایی در این مهم ایفا خواهد کرد.
و من الله التوفیق
باورها و بایدها
۱- رسالت خطیر آموزش و پرروش، رشد و شکوفایی استعدادهای فطری و فراهم آوردن زمینه تربیت پذیری دانش آموزان در تمام ساحت های وجودی، برای دستیابی به مراتبی از حیات طیببه است. در این فرایند، تربیت دینی و اخلاق گرایی، عقلانیت، تدبیر و اعتدال، تقویت هویت ایرانی - اسلامی، در محور اساسی برنامه و فعالیت ها قرار دارد.
۲- آموزش و پرورش به مثابه مهمترین نهاد ترییت نیروی انسانی و مولد سرمایه اجتماعی، امری حاکمیتی قلمداد می شود که باید ضمن مشارکت پذیری و توسعه همکاری های بین دستگاهی و کاهش تصدی گری های غیر ضروری در بعد اجرا، زمینه تربیت پذیری نسل جوان را مبتنی بر فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی فراهم آورد.
۳- آموزش و پرروش یک نهاد فرهنگی - اجتماعی است که با ارتقای کارکرد فرهنگی - تربیتی خود، می تواند و می باید، رسالت خطیر خویش را در تحقق اهداف مهندسی فرهنگی و اعتلای فرهنگ عمومی کشور، جلوگیری از نابسامانی های اجتماعی و مقابله با تهاجم فرهنگی و جنگ نرم؛ به ویژه با ترویج و نهادینه سازی سبک زندگی اسلامی - ایرانی، به خوبی ایفا نماید.
۴- تحول بنیادین در آموزش و پرورش، برای دستیابی به آموزش و پرورش طراز جمهوری اسلامی ایران و پاسخگویی به تحولات محیطی، یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و تحقق آن نیازمند عزم ملی و همراهی و مساعدت همه جانبه و نظام مند تمام نهادها، سازمان ها و دستگاه های حاکمیتی و سایر ارکان و عوامل سهیم و مؤثر در نظام تربیت به ویژه نهاد خانواده و رسانه ملی می باشد؛ که باید در بلندمدت به صورت مستمر و به دور از شتابزدگی پیگیری شود.
۵- معلم، عنصر اصلی تعلیم و تربیت و عامل اساسی تحول بنیادین است. بر این مبنا اعتلای منزلت اجتماعی و بهبود وضعیت معیشت معلمان، افزایش انگیزه آنان برای خدمت، ارتقای کیفیت نظام تربیت معلم و توسعه مستمر شایستگی ها و توانمندی های علمی، حرفه ای و تربیتی فرهنگیان در اولویت برنامه ها قرار دارد و باید زمینه مشارکت حداکثری آنان در فزایندهای تصمیم سازی و تصمیم گیری فراهم آید.
۶- افزایش کارایی و اثر بخشی سازمان بزرگ و گسترده آموزش و پرورش، در گرو بهره مندی از مدیران مجرب و توانمند، دارای مقبولیت و محبوبیت با رعایت اصل شایسته سالاری و پرهیز از ملاحظات جناحی است. در مدیریت آموزش و پرروش باید تفکر برنامه محوری مبتنی بر یافته های علمی - پژوهشی و تجربیات بومی و جهانی و به ویژه بهره مندی از نظرات کارشناسی و تصمیم سازی مورد توجه جدی قرار گیرد.
۷- اقتصاد آموزش و پرورش، در سنوات اخیر به یک چالش اصلی فراروی مدیریت این نهاد مولد سرمایه انسانی و اجتماعی تبدیل شده است. مدیریت بهینه منابع و مصارف، افزایش بهره وری، استفاده حداکثری از مشارکت های مردمی و افزایش سهم آموزش و پرورش از تولید ناخالص داخلی (GDP) در طراز کشورهای منطقه نیازمند همراهی و مساعدت مراجع سیاستگذار فرادستی و شناسایی منابع مالی جدید و متنوع است.
راهبرد اصلی:
«ارتقای کیفیت آموزش و پرورش در همه مؤلفه ها و ارکان نظام آموزش و پرورش»
برنامه کلان
سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، برنامه کلان و بلندمدت نظام آموزش و پرورش می باشد که در برنامه این جانب، با هدف همگرایی، انسجام و هماهنگی در اجرای «بنیان های نظری نظام آموزش و پرروش» مورد توجه قرار گرفته است.
سیاست های اجرایی
۱- ایجاد مفاهیم مشترک و عزم ملی برای همکاری هر چه بیشتر نهادهای قانونگذار و دستگاه های اجرایی؛ برای تحقق اهداف تحول بنیادین آموزش و پرورش.
۲- تدوین نقشه راه مدون و یکپارچه و در برگیرنده همه برنامه های لازم برای تحقق زیرنظام های سند تحول بنیادین؛ با تأکید بر بهره گیری حداکثری از ظرفیت قوانین و اسناد بالادستی.
۳- توانمندسازی نیروی انساین و افزایش صلاحیت ها و شایستگی های حرفه ای و مهارت های علمی و تخصصی معلمان.
۴- ظرفیت سازی نهادها در سطوح مختلف؛ به منظور تقویت دانش فنی، ایجاد انگیزه و جلب مشارکت کلیه عوامل مؤثر، به ویژه نهاد خانواده.
۵- اجرای تدریجی؛ هوشمندانه و به دور از شتابزدگی برنامه ها؛ متناسب با اولویت و تأمین زیرساخت های کلیدی و فراهم آوردن بسترهای اجرایی مورد نیاز.
۶- توجه جدی به اقتصاد آموزش و پرورش؛ در همه سطوح تصمیم گیری و تلاش برای ارتقای بهره وری منابع موجود و تأمین منابع جدید.
۷- کاهش تمرکز و تفویض اختیار به ادارات کل استان ها، ادارات مناطق و مدارس؛ با تأکید بر تعیین و اجرای استانداردها و شاخص های مربوط (ملی و استانی).
۸- نظارت، ارزیابی و پایش مستمر برنامه ها، فعالیت ها و نتایج آنها.